“Zamanın bahçesinde” *
“Zamanın bahçesinde” *
Hadi biraz oyun oynayalım sizinle,
Kahkahalardan karnımıza kramplar girsin,
Koşmaktan bir ağrı saplansın sağ tarafımıza.
Güneş giderken el sallayalım ona,
Eve gidiş vaktini duyursun ezan akşam olunca.
Gözümüze güneş kaçsın,
Topumuz biraz çamurlansın,
Sesimiz gülmekten kısılsın da;
Ruhumuz bedenimizden önce varsın rüyalara.
Kurallarını hiç bilmediğim bir oyundayım hâlbuki şimdi,
Sadece kaybettiğimi biliyorum, bir de aynı yollardan bir kez daha geçmem gerektiğini.
Oyun arkadaşlarım değişiyor, kural koyanlar ve oyunbozanlar da dolayısıyla.
Oyunun bitmesine yaklaştıkça uzaklaşıyorum çocukluğumdan,
Bilmem ki hangi oyunda hangi kurallara yenik düştüm,
Ve hangi ezanda döndüm evime başım önümde.
Güzel oyunları düşledikçe, içimi heyecanlandıran bu güzel duygu,
Şimdiki oyuna dönmemle boşluğa bırakıveriyor yerini.
Bilmem ki hangi kural, hangi oyunbozan çıkmalı bu oyundan,
Ama kabullenmişim bir kez; “Oyun bozulur, oynamasan!”
* ”zamanın bahçesinde” kardeş türküler/ çocuk (H)aklı albümü
sedayuruk 